Estello-d'aigo(-de-mueio)
Callitriche stagnalis
Plantaginaceae
Noms en français : Callitriche des eaux stagnantes, Callitriche des étangs.
Descripcioun :Aquelo estello-d'aigo, gaire coumuno, trachis en group dins lis estang, ribiero e mueio. Sènso vèire li fru madur, èi pas segur de pas s'engana pèr la determinacioun. Aquéu a lis alo larjo (1/3 de la larjour dóu fru). Pòu s'alarga sus de gràndi surfàci, ço que fan pas tóuti. Se recounèis peréu a si fueio en fausso rouseto e espatulado sus lou aut (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Callitriche
Famiho : Plantaginaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1400 m
Aparado : Noun
Abriéu à Óutobre
Liò : Aigo
- Mueio
- Ribiero
- Estang
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Callitriche stagnalis Scop., 1772
Erino
Erinus alpinus
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Érine des Alpes, Mandeline des Alpes.
Descripcioun :L'erino èi pas uno planto di mai coumuno au nostre e se rescontro subretout dins li roucas e esboudèu dóu levant de la Prouvènço preaupenco. Pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Es uno poulido planto basso di flour roso o un pau vióuleto, que fai de gazoun au sòu emé de cambo sarrado pourtant de pichòti fueio dentado.
Usanço :D'ùni varieta se chabisson pèr li jardin, coume gazoun flouri o planto de roucaio.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Erinus
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso-Ouèst
Ref. sc. : Erinus alpinus L., 1753